Jasmijn de Nood (illustrator) en Anna van der Kruis (schrijver & Domein-kernlid) maakten in opdracht van DansBrabant een beeldessay na het zien van de multimedia-installatie #Catalog of Shadows II van Kristel Van Issum, Martin Kers en Han Stubbe. Dit beeldessay maakt onderdeel uit van Dance&Draw, een project waarin DansBrabant, Domein voor Kunstkritiek en Graphic Matters onderzoeken hoe je in illustratie en animatie kunt reageren en reflecteren op dans.
Tussen november 2021 en mei 2022 vond de Vlaamse editie van Dance&Dare plaats, de radicale cursus en beweging waarin schrijvers nieuwe woorden zoeken voor nieuwe dans. Een initiatief van Domein voor Kunstkritiek en DansBrabant; bij cc Corso en in samenwerking met rekto:verso. Het D&D-dossier is nu online op rekto:verso en bundelt alle spannende slotessays.
De pilot Dance&Draw laat dans en illustratie samenkomen tot een spannende combinatie. Dance&Draw is een verkenning van een mogelijk nieuw project waarin we onderzoeken of kunstkritiek ook visueel kan zijn.
Zoals elke editie begonnen we met een bijzondere manier van luisteren naar elkaar. Een specifieke manier om elkaar te ontmoeten.
'Toen ik begon met luisteren miste ik de aankondiging, waardoor ik even dacht dat het fictie was, een pastiche van een Murakami-verhaal. De producers sluiten Nasubi naakt op in een kamer zonder stoelen en bed, maar met stapels tijdschriften en postkaarten. Vierentwintig uur per dag wordt hij gefilmd en zijn levensonderhoud sprokkelt hij bijeen door met behulp van de tijdschriften en kaarten aan sweepstakes mee te doen en kans te maken op allerlei prijzen.'
'Het gebeurt niet vaak dat een podcast zo hardwired is met zijn publiek. Het is alsof de makers een kabeltje hebben getrokken tussen uitzending en hersenen van de luisteraars. Je hoort Katy en Dominic 'in je hoofd'.'
'Zodra heel even de paniek van het verliezen van de controle bij de mannen de overhand neemt, komt er naast lege woorden wat ruimte voor reflectie en emotie. Heel even maar, want verman je! En fuck je mannentranen! Er gebeurt veel in de stilte en ik kan alleen maar denken aan dat zeepaardje.'
'Ik kan deze voorstelling pauzeren en terugspoelen. Handig. Niet meer dat snelle gekrabbel om die ene quote te onthouden of die zwarte gaten in je geheugen als je begint met schrijven. Voor een schrijver is het zo gek nog niet, dat virtuele theater.'
'Dat spelen ze slim, deze jonge makers, zegt een strategisch stemmetje in mijn hoofd, waarna een kritisch stemmetje zich afvraagt hoe succesvol een voorstelling mag zijn die een ode is aan de nummer twee. Wat is beter: alles geven en waardig je nederlaag dragen of je helemaal onttrekken aan de wedstrijd? Ik denk aan de vriendin die zegt: 'Ik leg de lat lekker hoog, dan kan ik er makkelijk onderdoor slenteren.''
'Hoewel ik jaren niet meer had gegamed, heb ik vorige week twee levels Crash Bandicoot op de Playstation uitgespeeld. Het werkte direct verslavend. Waar ik eerst telkens door bloemen werd opgegeten, in brand vloog of in het water viel en verdronk, sprong ik na een aantal pogingen moeiteloos over de obstakels heen. Ondanks dat ik blij was dat ik het level had voltooid, wilde ik het nog eens spelen om alle punten uit het level te halen. Als ik bepaalde periodes uit mijn leven opnieuw mocht spelen, zou ik dat zeker doen. Uiteindelijk word je er wellicht beter in, in leven.'