Generale Oost, 3 juni Theater aan de Rijn Arnhem
Tijdens de Dance Roads expertmeeting staan twee vragen centraal: op welke manier kunnen we de relaties tussen critici, dramaturgen, theaters en makers verder ontwikkelen dan wel vernieuwen? En, in welke verhouding staan deze relaties tot het hedendaagse Europese dansveld? Naast een plenair gedeelte is er ruimte om twee belangrijke thema’s verder uit te diepen. Programming vs. Curating en New Connections (between critics, artists and theatres). Opvallend tijdens deze meeting is ieders verwachting van een bepaalde rol. Wat Marijn Lems in zijn openingstoespraak al aanstipt, zijn de verschillende rollen die hij inneemt en hoe deze gewild en ongewild met elkaar in conflict kunnen raken.
In de gesprekken lag vooral een focus op de relatie tussen maker en programmeur/ het theater en de context waarin voorstellingen en makers getoond worden. De criticus werd eerder als een derde buitenstaander beschouwd. De verwachting bij de rol van de criticus is het schrijven van gedegen kritieken. En kritieken in de zin van recensies en achtergrondartikelen over de maker en zijn/haar proces. De rol die de schrijver/criticus echter zou kunnen spelen als waardevolle bemiddelaar tussen de kunstenaar – programmeur – publiek en de verbreding van de context kwam (nog) niet ter sprake. Wel werd benadrukt dat iedereen bijdraagt aan die context.
Wat verhelderend is aan zo’n internationale meeting is om het Nederlandse veld in perspectief te zien en om te ervaren wat er in andere landen gaande is. In Spanje is een criticus volledig anoniem, zoals de Michelinsterrenjury. Moeilijk voor hen dus om te begrijpen dat Nederlandse critici vaak juist wel een relatie hebben met de makers waarover zij schrijven. In hun ogen moet een criticus onafhankelijk zijn en dat kan alleen wanneer deze anoniem is. Een sterrensystyeem zoals we dat in Nederland hebben, is helemaal niet nodig in Spanje.
Hoe zit dat dan met bloggers? Bloggers schrijven volgens de makers bij uitstek over voorstellingen die in de landelijke pers onderbelicht blijven. Ze doen dit soms botter dan ze gewend zijn. Maar daar ligt ook potentie. Schrijvers, critici en bloggers worden door nationale en internationale makers en programmeurs nog te veel in de marge van het recenseren gehouden. Wanneer je je openstelt voor elkaars praktijk, samenwerkt aan reflectie, dan kunnen wellicht interessante nieuwe vormen ontstaan.
Een waardevolle meeting was het in ieder geval. Niet alleen door het delen van inzichten in de verschillende nationale velden, maar vooral de impuls om na te denken over de rol(len) die ieder wil en kan innemen om het gehele veld meer te verbinden.
Deze meeting werd georganiseerd door theater- en dansproductiehuis Generale Oost (Arnhem) en Dance Roads, een internationaal netwerk voor opkomende choreografen. Zij werken aan een gezamenlijk verslag van de hele bijeenkomst. Hier lees je alvast de openingstoespraak van Marijn Lems, dramaturg/programmeur/criticus.
Generale Oost: http://www.generaleoost.nl/
Dance Roads: http://danceroads.eu/
